na regen

Ze zeggen:" Na regen komt zonneschijn".
In dit geval was het meer dat de regentijd aanbrak na mijn kleine zonnige tekeningen.
Midden in weer en wind opeens.
Gekte om mij heen.
Onrust in mij.
Troebel water.

Wat is waarheid?
Wat is echt?
Wat vind ik?
En dit dan per seconde anders.
Wat goed leek, is plots zwart, inkt zwart. Wat mooi en onschuldig, vies.
Verwarring en pijn in mijn buik en hart.
En het enige dat ik kon denken was: " IK WIL RUST".

En rust is er weer.
Heel raar.
Hoe plots de storm opstak, zo plots ging hij ook weer liggen.

Wijze lessen geleerd, zoals.....
Ik mag gewoon in de schaduw blijven.
Als iemand iets over de tafel naar mij toe schuift, mag ik het gewoon terugschuiven als ik er niets mee kan.
Ik ben niet gek, maar als je een beetje tegen me aan blijft praten geloof ik het vanzelf.
En nu weer lekker een beetje in mijn atelier werken. Ik heb het verdient!