En dan staat het leven heel even stil.
Mijn mama is ziek.
Ze moet geopereerd worden en gaat een van haar borsten missen.
En ik ben zo trots op haar hoe cool ze deze beslissing neemt.
Maar ook.....
Mijn hart huilt voor haar.
Ze verdient het zo niet.
En veilig in bed 's nachts huilen mijn ogen ook.
Mijn mama, mijn soulsister, diegene die mij altijd begrijpt....
ik heb er bijna geen woorden voor.
Ik hou van je.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten