dinsdag 27 september 2011

van ons

in de afstand
zit de liefde
die ons eigen is

in de afstand
zit de groei
die ons mogelijk is

in de afstand
zit de pijn
van al onze levens samen

in de afstand
zit de intimiteit
die we delen

in de afstand
zit het begrip
dat we voor elkaar hebben gekregen

in de afstand
zit de belofte
van ons hier en nu

zaterdag 24 september 2011

herfst

Vandaag voelde ik het voor het eerst dit jaar. De sensatie van de herfst. Het gevoel dat er rust in m'n buik daalt. Ik kan dieper adem halen, er glijdt een last van m'n schouders( welke last in hemelsnaam) en ik ruik weer echt.
O, wat vind ik dit altijd weer een fijne tijd!
De kleuren zijn zo mooi, van de lucht, van de zon, van de blaadjes aan de boom.
Het is ieder jaar weer een periode dat dingen vanzelf lijken te gaan, alsof alle goden samenspannen om het mij naar de zin te maken.
Nou, als dat zo is......
Dan wil ik wel weer wat werken en ik had het zo bedacht...
In oktober een hele leuke film met een beetje uitloop naar november. Nov en dec in mijn atelier aan het werk tekeningen inlijsten en reclame maken voor mijn web site die dan van start gaat en dus ook alles de deur uit naar uitgeverijen. Van nu tot okt een dag of drie commercials voor Sylvia. Het mogen ook hele leuke commercials zijn in oktober hoor!! Maar wel een dag of 15. En dan in januari en februari en maart voor Pardoes deel 2 in de studio.....

zondag 11 september 2011

een troost... een antwoord

Gelezen in Kon je me maar zien, een roman van Cecelia Ahern:
"...de meeste meteoren in een meteoren zwerm zijn parallel aan elkaar. Het lijkt of ze uit hetzelfde punt aan de hemel komen, de radiant, en vanaf dat punt reizen ze in allerlei richtingen"
....
"sterren zijn net mensen. Alleen omdat het lijkt alsof ze uit hetzelfde punt komen betekent niet dat ze dat ook echt doen. Het is gezichtsbedrog, veroorzaakt door de afstand"
....
"Het is de aard van elk wezen om in verschillende richtingen te reizen."
.....
"Het leven bestaat uit ontmoetingen en afscheid nemen..."
En een laatste:
" Het maakt niet uit waar ter wereld je je bevindt, want het gaat erom waar je hierboven bent...
Het gaat om de andere wereld, die ik bewoon. De wereld van dromen, hoop, verbeelding en herinnering. Hierboven ben ik gelukkig en daarom ben ik hier gelukkig."

En dan voor even is het leven, mijn leven, gewoon goed...

woensdag 7 september 2011

niet persoonlijk opvatten

Hoe doe je dat.... als een vriend de vriendschap beeindigd, hoe kan je dat niet persoonlijk opvatten?
Gisteren een goed gesprek met Ar hierover. En hij had er wel een verhelderend idee over.
Ik ieder geval ik kreeg er een gevoel van ruimte van.
Bij mij bleef een paar gedachten rond tollen.
Laat het gaan over jouw gevoel voor die ander en maak je niet druk of iemand het zelfde voelt voor jou.
Stop met naar bewijs van vriendschap te kijken
Vriendschappen komen en gaan en als ze gaan trek het je niet persoonlijk aan (HELP, hoe doe je dat!!!!) en
kijk naar de mogelijke nieuwe mensen, die je als vriend zou willen.
Dus mijn nieuwe mantra wordt:
het is niet persoonlijk

maandag 5 september 2011

over vrienden

Ik heb een van mijn beste vrienden verwaarloosd de laatste tijd.
Zelfs zo erg dat ie bijna niet meer in zicht was als zodanig.
Mijn oudste, trouwste, loyaalste en altijd aanwezige vriend,
die er altijd is als ik eraan denk hem weer uit de kast te halen.
Zonder wie het leven kaal en eenzaam is, zonder kleur en smaak.
Maar ik vergeet zo vaak hem zo te benoemen.
Ik vergeet vaak dat hij mijn beste vriend is.
Ik vergeet vaak dat hij als enige bij machte is mijn wereld kleur te geven,
als de wereld donker en koud dreigt te worden.
Ik vergeet vaak dat ik mijn beste vriend al heb ontmoet,
omdat ik zo graag zo'n vriend ook in de mensenwereld zou willen...
Omdat ik niet weet hoe ik mijn vriend moet noemen.....
inspiratie, kunst, mijn bron, fantasie, mijn geheime wereld
Ik weet alleen dat je me heel dierbaar bent en zonder jou de wereld een kale levenloze woestenij is.
Dank je wel